Żar tropików w środku jesieni - trzy filcowe papugi

Cześć!

Oj, jak Wy mnie rozpieszczacie tymi komentarzami i mailami! Wszystkie miłe słowa są balsamem dla mojej duszy! Bardzo Wam dziękuję za zaglądanie tutaj i za to, że znajdujecie czas na napisanie czegoś ciekawego :) 

Cieszę się, że spodobała Wam się filcowa Tosia - na końcu dzisiejszego wpisu będziecie mogły zobaczyć zdjęcie prawdziwej modelki :)

A dziś na blogu zrobi się bardzo gorąco, mimo że pogoda za oknem nas nie oszczędza. Na blog przyleciały bowiem trzy filcowe breloczki papugi, siostry Papugi Oli, którą już kiedyś poznałyście w cyklu "Zielony akcent". Papugi przybyły prosto z Ameryki Południowej, by przynieść nam trochę tropikalnego klimatu :) I na tym skończę, ponieważ w zeszłym tygodniu strasznie się rozpisałam i pewnie większość z Was ledwo dotrwała do końca wpisu :P Zamiast zbędnego gadania proponuję dużo zdjęć do oglądania! :)

I co o nich myślicie? Mam nadzieję, że te żywe kolory troszkę Was ogrzały :) Papużki są breloczkami, ale dość sporych rozmiarów, ponieważ każda z nich mierzy 10 cm wysokości (bez paseczka i grzebyka na główce) oraz  13,5 cm szerokości (od czubka dzioba do czubka ogona). Wszystkie są dwustronne, dzięki czemu mogą sobie latać przy plecaku czy torebce we wszystkie strony! :)

A teraz obiecane zdjęcie Tosi i jej filcowej podobizny. Same zobaczcie, jaka to śliczna, a zarazem niezwykle trudna do odwzorowania modelka. Zdjęcie otrzymałam od właścicielki Tosi, która wyraziła zgodę na jego udostępnienie :) Nie wiem jak Wy, ale ja nie mogę się napatrzeć na te słodkie, wystraszone oczka. A dlaczego wystraszone? Tosia została przyłapana na deptaniu kwiatka :) Na zdjęciu nie widać tylko ogonka, ale wierzcie mi na słowo, że jest czarny z dwoma rudymi paseczkami.

Jestem bardzo ciekawa Waszych opinii :) Życzę dużo ciepełka na przyszły tydzień!

Czytaj więcej...

Mój pierwszy filcowy kotek

Cześć!

Dziś zacznę od wspomnień :)

Kiedy zaczynałam moją przygodę z filcem, sama wymyślałam sobie "wyzwania", którym miałam podołać. Kolejne nowe wzory filcaków miały być coraz trudniejsze, miały zawierać więcej elementów, szczegółów i dodatków. Zawsze dużo od siebie wymagałam, więc każde kolejne wyzwanie uczyło mnie czegoś nowego, a kiedy kończyło się sukcesem i zadowoleniem z efektu, dawało mi dużo radości i satysfakcji. Brakowało w tym poczucia odpowiedzialności za moje prace - szyłam sama dla siebie lub dla rodziny, a jeśli coś się nie udało, lądowało w szufladzie i nikt nigdy się o tym nie dowiedział. Wszystko, co obecnie tworzę jest obarczone dużym ryzykiem, że nie spodoba się adresatowi :) Dlaczego o tym piszę? Już tłumaczę.

Dziś pokażę Wam filcaka, który zestresował mnie najbardziej ze wszystkich i któremu poświęciłam najwięcej czasu i uwagi - więcej niż na girlandy z kucykami Pinky Pie i Fluttershy! Powodów moich obaw towarzyszących tworzeniu tego filcaka było kilka. Po pierwsze miał on powstać dla Asi, która zrobiła dla mnie tyle pięknych bransoletek. Już sam poziom jej prac sprawił, że chciałam, aby filcak dla niej był równie wyjątkowy. Dodatkowo breloczek miał przedstawiać jej kotka, który jest przepiękny, ale BARDZO oryginalnie umaszczony. Odwzorowanie odcieni jego futerka i wszystkich łatek oraz plamek wydawało mi się całkowicie niemożliwe. Do tego jeszcze pierwszy raz szyłam filcaka na wzór prawdziwego zwierzaka, a gdyby tego było mało, to mój pierwszy kot z filcu! Gorzej już chyba być nie mogło! :D Zachowałam jednak zimną krew i po wielu podartych szablonach powstał ostateczny rysunek "Tosiaka - Łobuziaka" (to słowa Asi, musiałam je ukraść :D), który potem znalazł swoje odwzorowanie w filcu. Co prawda umaszczenie Tosi zostało znacznie uproszczone, ale chyba same rozumiecie, że nie wszystko da się uszyć. Filcowa Tosia otrzymała więc kilka swoich najbardziej charakterystycznych łatek oraz kokardkę z literką "T". Właścicielka kotka była bardzo zadowolona z efektu :) Powiedzcie, proszę, że Wam też się podoba :P

Jestem ciekawa, jakie były Wasze największe rękodzielnicze wyzwania :)

Czytaj więcej...